Witajcie kochani : ) Wpadam dziś na chwilkę z moimi aniołkami póki jeszcze diabli mnie nie wzięli...A diabli biorą mnie mniej więcej od prawie trzech tygodni...A to za sprawą szycia,które choć to nie grudzień to idzie mi jak po grudzie. Wszystko przez to,że chwilowo poruszać się muszę w kolorystyce niekoniecznie mi miłej ale jak to mówią :klient nasz pan ; ). W trakcie szycia borykam się z różnymi rozterkami. Zastanawiam się czy na przykład jeśli robimy coś co nie do końca jest w naszych klimatach kolorystycznych to czy to w ogóle jeszcze jesteśmy my ? Macie tak czasami ? Ciężko mi to idzie i to nie chodzi,że tkaniny są brzydkie,bo są naprawdę bardzo ładne tylko że ja kompletnie tego nie czuję i obawiam się,że stworki które z nich stworzę będą bez życia i właśnie dla tego biorą mnie diabli ; )Wiecie,to zupełnie jak w tej piosence Rolling Stonesów : nie mogę uzyskać satysfakcji ; ). Mimo to obiecuję,że w kolejnym poście zacznę ujawniać tajniki mojego ciężkiego szycia : ). Dziś znikoma ilość anielskości :
Zmykam kochani szarpać się dalej z szyciem a na do widzenia przytulam Was mocno do mojego skołatanego serca,chociaż może lepiej nie co by się Wam to skołatanie nie udzieliło,więc po prostu pozdrawiam Was serdecznie dziękując jednocześnie za wyrozumiałość dla mnie i mojego robala z poprzedniego posta : ). No i jeszcze przepraszam,że tak dziś namarudziłam,obiecuję że to się więcej nie powtórzy : )))
Wasza M.
